Η αφηγηση ειναι αληθινη, και δεν την κανω εγω, την κανει αυτος που πρωταγωνιστησε στο περιστατικο .... Γραφω ομως σε πρωτο προσωπο, σαν να μιλαει αυτος .... Αυτος, που δεν εχει σημασια τ ονομα του, ειναι φιλος καρδιας, και περα για περα αξιοπιστος ... Πιο αξιοπιστος, νομιζω δεν γινεται ...
"... Φαιναλ φορ στην Αθηνα. το ΄99. Εμεις ημιτελικο με τα ληκια. Ευκολο απογευμα, μια χαψια τα καναμε ... Ο δικο μας συνδεσμος μενει σ ενα στενο στην πλατεια Καραισκακη. Ναυσικα νομιζω το λεγανε. Εγω με την παρεα μου, σ ενα αλλο λιγο πιο περα, στο Καντια, απεναντι απ το σταθμο.
Τελειωνει ο ημιτελικος, 33 ριξαμε στο ληκι, 83-50 νομιζω, και οπως ειμαστε εκστασιασμενοι απο το πανηγυρι και το τραγουδι, καμια 4 χιλιαδες κομματια να χοροπηδαμε, ειχαμε κερδισει και στην Σμυρνη τον Νιονιο νωριτερα, ολα καλα, ζουμε την απολυτη οπαδικη παρανοια...
Και με την αγνοια κινδυνου που μας διακρινει οταν ειμαστε ολοι μαζι, μπουγιο, και δεν μασαμε εμεις πουθενα, και ποιοι γαβροι μωρε τωρα, και φερτε τους εδω να τους φαμε ζωντανους, και ΠΑΟΚ ειμαι και δεν μασαω, κανεις δεν εχει το μυαλο να σκεφτει λογικα....
Οτι δηλαδη το γαμοχοτελ που εχουμε κλεισει, ειναι 50 μετρα απο τον κεντρικο συνδεσμο του γαβρου στην Αθηνα, στην πλατεια Καραισκακη, στον 6ο οροφο ξερω γω να πουμε ξερω γω, και μετα το ματσακιον στο Σεφ, στην επιστροφη μας, βραδακι, ερχεται η λάκα ....
Κατεβαινουν οι δικοι μας με το τρενακι Ομονοια, Παιρνουν περπατητο την κατηφορα για το γαμοχοτελ, και στα στενα εχει απιστευτο καρτερι ....
Εγω ειμαι στα αποδυτηρια ακομη και πανηγυριζω το +33 ποντους, ρεκορ που δυσκολα θα καταριφθει ποτέ, και δυστυχως δεν μπορω να κανω τιποτα....
Το ντου ειναι ξαφνικο και αγριο.... Πετρες, ροπαλα, μαχαιρια και κατσαβιδια εχουν την τιμητικη τους, οι δικοι μας αοπλοι, με τα χερια τι να κανεις, ανοργανωτοι, ξαφνιασμενοι, μαχημοι αλλα σκορπισμενοι, 100 εμεις, καμια 200 αυτοι, και το αποτελεσμα αυτο που φοβαστε....
Τουλαχιστον 5-6 με κατσαβιδιες στην πλατη και στα ποδια, κυνηγητο μεχρι μεσα στο ξενοδοχειο, και αλαλλαγμος....
Οταν ολα τελειωνουν, μετραμε τις απωλειες...
Και η απωλεια ειναι κυριως μια.... Λειπει ο Τασος .... Ο προεδρος του συνδεσμου ...
Και ομως στον ηλεκτρικο ηταν μαζι ... Που ειναι .... ?
Γινεται απιστευτος πανικος. Τον πηραν οι γαβροι...? Αλλη λυση δεν υπαρχει. Το κινητο του δεν απαντα. Δεν τον εχει δει κανεις... Ειδοποιουνται οι παντες. Η Καε, ο Αλεξοπουλος, αυτοι παιρνουν τους μπατσους, ψαχνουν ολοι τους, Τασος πουθενα ...
Μια διμοιρια ματ κανει ντου στο συνδεσμο των γαβρων που οπως προειπα, ειναι στη πλατεια.... Τους κλειδωνουν μεσα και τους αλανιαζουν στο ξυλο. Που τον εχουν τον Τασο ? Τον πηραν σε συνδεσμο στον Πειραια ?
Οι γαβροι ουρλιαζουν οτι δεν τον εχουν αυτοι, τον πηραν ομηρο, τον κτυπησαν, αλλα τον παρατησαν και ηρθε καποιος με οπλο στο χερι και τον πηρε....
-"Τι μαλακιες ειναι αυτες που λετε," τους λενε οι μπατσοι, και δωστου ξυλο ....
Αλλα Τασος πουθενα ....
Ειμαι αραχτος στο κρεβατι του, ετοιμος για την βραδυνη εξοδο. Εχουμε κλεισει τραπεζι σε κατι μπουζουκια στην Κηφισιας, που ο κολλητος μας ειναι χανουμι και ειναι μετρ εκει, και μας εχει τραπεζι, εμεις εχουμε σκισει τα ληκια, απεραντη χαρα, θα καει το πελεκουδι... Αυριο θα σηκωσουμε το κυπελλο ... !!!
Θα χουμε και κατι θεματα μαζι μας, αθηναιες, ε ρε κατι γλεντια που θα γινουν.... !!!
Ιδεα δεν εχω για τα σουτια, 5 τετραγωνα πιο περα απο μενα... Ιδεα ...
Κτυπαει το κινητο μου. Απο σταθερο, αθηναικο νουμερο. Ο κανονας λεει, οταν κτυπαει το τηλεφωνο, 9 φορες στις 10 ειναι για κακο ...
-Εισαι ο Ταδε ?
-Ναι.
-Σιγουρα ?
-Ναι ρε φιλε. Τι εγινε ?
-Φιλε ειναι εδω, στο,περιπτερο μου, ενα παιδι, μαυρο απο το ξυλο, και λεει να ρθεις να το παρεις... Μονο εσενα θελει... Ειναι διπλα στο ψυγειο με τα παγωτα ... Σε παρακαλω ρε φιλε ελα γρηγορα, δεν θελω να μου σπασουν το περιπτερο ...
- Τι,λες ρε φιλε ? Πως τον λενε?
-Τασο ταδε.... Τον εχουν κτυπησει ασχημα οι ολυμπιακοι, εγινε μεγαλη μαχη εδω ....
-Πότε ?
-Πριν κανα διωρο ....
-Και οι γαβροι που τον κτυπησαν, που ειναι τωρα ?
-Εδω ....
Μου φυγε το ακουστικο απο το χερι.... Το μυαλο μου αδειασε. Τετοια λακα εφαγαν οι δικοι μας ε ? Γάμα τα με κεφαλαια γραμματα ... Τι κανω τωρα ? Πως θα παω να τον παρω μεσα απο τους γαβρους ?
Ανοιγω το μικρο χρηματοκιβωτιο του δωματιου, και βγαζω το οπλο ....
Μπαινω στον ταριφα.
-Που παμε ?
-Πλατεια Καραισκακη.
-Με δουλευεις ρε φιλε ? Τρια λεπτα ειναι ... Δεν πας καλα ...
Δεν του απαντησα καν ....
ΦΤΑΝΟΥΜΕ.... Τους βλεπω... Ειναι πολλοι, παρα πολλοι μετα κασκολ τυλιγμενα στο λαιμο.... Πανω στο πεζοδρομιο, στα 15 μετρα απο το περιπτερο... Ψαχνω με το βλεμα μου το ψυγειο .... Νατο ... Δεν βλεπω κανεναν ομως... Βγαζω το οπλο...
-Ακου αδερφε, λεω στον ταριφα... Θα βγω απ το ταξι, οταν σταματησεις μπροστα στο περιπτερο. Θα παρω ενα παλικαρι που το χουν κτυπησει οι γαβροι, θα το βαλω στο ταξι, και θα φυγουμε. 1 λεπτο θα κανω. Αν τολμησεις να φυγεις, και μας παρατησεις, θα αδειασω το οπλο στο ταξι σου.... Εγινα κατανοητος ?
Με κοιταζει απο τον καθρεπτη λες και βλεπει εξωγηινο .... Κουνα καταφατικα το κεφαλι, κοιτωντας την κανη που τον σημαδευει ....
Παιρνω μια βαθια αναπνοη. Οι γαβροι εκει. Περιμενουν να ορμηξουν σ αυτους που θα ρθουν να τον παρουν ....
Ανοιγω την πορτα και κατεβαινω. Ηρεμα και αργα. Γυριζω την κανη και τους σημαδευω. Εχω παρει την αποφαση μου, αν δεν μασησουν, και μου την πεσουν .... Πρωτη στον αερα, δευτερη στα ποδια, τριτη στο ψαχνο.
Ταχυκαρδια εχω, δεν σου συμβαινουν και καθε μερα τετοια περιστατικα... Ευτυχως το οπλο ειναι νομιμο, εχω αδεια, και θα μαι σε αμυνα... Τι μαλακας ειμαι, καλυτερα να το αφηνα σπιτι. Οχι, τι λεω, αν δεν το χα τωρα τι θα κανα ????
Χιλιες σκεψεις περνανε απο το μυαλο μου σε λιγα δευτερολεπτα ... Ναι, αλλα ο Τασος που ειναι ?
Και ξαφνικα τον ειδα.... Κατω απο κατι χαρτοκούτια, διπλα στο ψυγειο. Οι γαβροι με βλεπουν σαστισμενοι. Δεν κανει κανεις προς το παρον τον μαγκα... Η κανη λειτουργει αποτρεπτικα αφου δειχνει κατ ευθειαν στα κεφαλια τους...
Παω κοντα, τον σηκωνω.....
-Ελα τασο, εγω ειμαι ... Ηρθα να σε παρω... Παμε φιλε ... Σηκω ...
Δεν εχω λογια να περογραψω το θεαμα... Ειναι ολογυμνος, ΟΛΟΓΥΜΝΟΣ, ΤΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΝΗ ΤΟΥ, ποιο παντελονι δηλαδη, ενα κουρελι ειναι .... Ειναι μαυρος απο τα σουτια. Μεγαλη μαγκια εκαναν. 200 ποδοπατησαν ενα ατομο. Ενα ατομο. Το μισος με κυριευει. Το μυαλο δεν σκεφτεται λογικα. Τον σηκωνω στους ωμους. Ντρεπομαι να γραψω τα λογια που μου λεει. Δεν χρειαζεται.
Τον βασταω, και τον βαζω στο ταξι ... Μπραβο στον ταριφα, δεν εφυγε ο ατιμος .... Οι γαβροι μας κοιτουν ακινητοι. Τους σημαδευω ως το τελος. Η πορτα κλεινει, τον πηρα.
Φευγουμε.... "
Οσοι νομιζουν οτι οι κατεβασιες στην Αθηνα ειναι βολτιτσα, και παμε να τους γαμησουμε ολους, και γιατι δεν ζησαμε τοτε μαζι σας εκεινες τις στιγμες που τους δινατε τα σουτια, και οτιδηποτε αλλο μου γραφετε στο inbox, δεν ειναι ετσι.
ΟΛΑ ΤΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ.
ΚΑΙ ΔΙΝΕΙΣ, ΚΑΙ ΤΡΩΣ.
ΝΟΜΟΣ.
Σας εγραψα την αφηγηση του φιλου μου του Ταδε, για να σας πω οτι οταν κατεβαινετε κατω πρεπει να ειστε υποψιασμενοι, τα ματια σας να ειναι ανοιχτα, τσακαλικι παντου, δεν ειναι σχολικη εκδρομη.
Ειναι πολεμος, και τωρα κατω μιλανε τα μαχαιρια.
Οπως το γραψαν οι γαβροι στα βαζελια σε πανο για το ντου τοτε με τον Φιλοπουλο.
"Στο ραντεβου με τα μαχαιρια, ηρθατε με αδεια χερια..."
Το νου σας λοιπον ντερβισια μου. Με καθαρο μυαλο και οργανωμενοι δεν μασαμε πουθενα. Με χα χα χα , και χου χου χου, αν γινει καρτερι, ειμαστε απο κατω...
Τοσο απλο ειναι ...
Και ετσι θα σας γραφω... Μια που τις δινουμε, μια που τις τρωμε....
Αυτα.
Δημοσίευση σχολίου